نترسیم از مرگ                                          مرگ پایان کبوتر نیست

مرگ وارونه یک زنجره نیست                            مرگ در ذهن اقاقی جاری است

مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد   مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می گوید

مرگ با خوشه انگور می آید به دهان                 مرگ در حنجره سرخ - گلو می خواند

مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است                مرگ گاهی ریحان می چیند

مرگ گاهی ودکا می نوشد                              گاه در سایه نشسته است به ما می نگرد

و همه می دانیم                                            ریه های لذت ، پر اکسیژن مرگ است

نوشته شده در شنبه 90/5/29ساعت 7:45 عصر توسط دختری از جنس باران +قطره های اشک+ |